Minsan ako’y nagising sa isang umaga na kay ganda at kay saya na halos buong sigla’t tuwa ko siyang ninanam. Nakita ko ang kapatid na naglalakad sa tabi ng burol at ang aking magulang ay masayang nagkakape sa aming hardin. Ang haring araw ay masigla ring sumikat upang bigyan ng panibagong buhay at pag-asa ang buong paligid. Nariyan ang aking maybahay na buong ngiti akong nilapitan at niyaya akong mag-almusal kasama ng aming anak. Ang aking anak ay buong sigla akong niyakap at umupo sa aking kandungan. Ito na siguro ang pinaka magandang umaga na aking nagisnan simula ng ako’y isilang. Sayang at di ko na ulit naranasan pa.
Siguro ay parating na ang takip silim ng aking buhay kaya ko naaalala ang masayang tagpong iyon. Isang umagang kay ganda na puno ng sigla, ngiti, pag-asa at buhay. Sana ay muli ko iyong maranasan bago tuluyan dumilim ang aking paligid. Sana ay manatili akong matatag sa mga nadarating pang araw upang pagdumating muli ang umagang yaon ay mayroon pa akong natitirang lakas upang ito’y namnamin at sabihing…. Magandang Umaga.
No comments:
Post a Comment